Ο πρώτος μεγάλος σταθμός της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας είναι το δημοτικό τραγούδι. Βρίσκεται πάντοτε κοντά στην προσωπική ποίηση, ασκεί ισχυρή επίδραση σ’ αυτήν και καθορίζει πολλές φορές τους εκφραστικούς της τρόπους. Αποτελεί, λοιπόν, μια παράλληλη διαχρονική παρουσία και για το λόγο αυτό δεν μπορεί να ενταχθεί σε μια συγκεκριμένη περίοδο της λογοτεχνικής ιστορίας.