2η περίοδος (1858-1917)
Ορόσημο αυτής της περιόδου αποτελεί η έκδοση του «Γεροστάθη» του «Λέοντος Μελά», ένα έργο πρωτοποριακό για την εποχή του με έντονο διδακτικό χαρακτήρα.
Την παραγωγή των έργων και την προώθηση των παιδικών βιβλίων αναλαμβάνουν ο «Σύλλογος προς διάδοσιν των ελληνικών γραμμάτων» που ιδρύεται το 1869 αλλά και το περιοδικό «Η διάπλασις των Παίδων» που εκδίδεται για πρώτη φορά το 1879.
Χαρακτηριστικά έργα αυτής της περιόδου είναι τα εξής:
- Ο «Τρομάρας» του «Γεώργιου Βιζυηνού» (Πηγή: [17])
- « Τραγουδάκια για παιδιά» του «Αλέξανδρου Πάλλη»
- «Παραμύθι χωρίς όνομα» της «Πηνελόπης Δέλτα»
Κυριότεροι εκπρόσωποι είναι οι
Χαρακτηριστικά έργα του είναι οι «Μύθοι και διάλογοι προς χρήσιν των ανήβων» (1881), «Στίχοι και μύθοι δια τα παιδιά» (1904), «Από το σκοτάδι της σκλαβιάς: Καλογέρου χειρόγραφον» (1897), «Περασμένα χρόνια» (1911), «Διηγήματα» (1915), «Αττικοί έρωτες» (του λόρδου Βύρωνα) (1921), «Μικρά διηγήματα» (1921), «Η κυρά Τρισεύγενη» (όπου περιλαμβάνεται και το γνωστότατο διήγημα «Ο άγιος Δημήτριος του Σέγκου»), «Της τύχης τα γραμμένα» (1924), «Το παιδομάζωμα» (Πηγή: [19]).
Αποσπάσματα Έργων
Χαρακτηριστικά έργα του είναι τα εξής: «Ο παπά Νάρκισσος» (Πηγή: [15]), «Ο λυσσασμένος», «Η άσχημη αδελφή», «Εις του οφθαλμιάτρου» και ο «Λουκής Λάρας».
Χαρακτηριστικά έργα του είναι τα εξής: «Φτωχός άγιος», «Σταχομαζώχτρα» (Πηγή: [17]), «Υπηρέτρα», «Παναγία Γλυκοφιλούσα», «Χριστό στο Κάστρο» (Πηγή: [15]), «Σημαδιακό», «Παιδική Πασχαλιά», «Μοιρολόι της φώκιας» (Πηγή: [15]).